گفتگو با شمس الواعظين درباره اعتصاب روزنامه نگاران ايران
۱۳۸۲ تیر ۳۰, دوشنبهصداى آلمان: امروز روزنامه نگاران و خبرنگاران مطبوعات براى تبادل نظر با يكديگر دور هم جمع شدند تا چاره اى براى رهايى از فشارهاى سنگينى كه بر قشر مطبوعاتى وارد مى آيد بيانديشند. آقاى شمس الواعظين، شمه اى از بحثهاى جلسه امروز را لطفا تا جايى كه مقدور است، به صورت فشرده براى ما بيان كنيد.
ماشاالله شمس الواعظين: ببينيد،امروز نوبت دوم انتخابات مجمع صنفى انجمن روزنامه نگاران بود. در ضمن و در كنار اين انتخابات و در حاشيه اش موضوع بازداشتها و دستگيريهاى اخير در صفوف روزنامه نگاران مورد بررسى روزنامه نگاران ايران قرار گرفت. در نهايت انجمن صنفى روزنامه نگاران با اكثريت آراى روزنامه نگاران حاضر در جلسه تصميم گرفت روز ۱۷ ماه مرداد را به عنوان روز اعتراض به روند سركوب مطبوعات در ايران و بازداشت روزنامه نگاران، همه روزنامه نگاران قلمها را به زمين بگذارند و در محل انجمن صنفى روزنامه نگاران ايران تحصن كنند. اين كل جلسه امروز و نتايجش بود.
صداى آلمان: چه تمهيداتى انديشيده ايد تا فكر و ذكرهايى كه در جلسه هاى خود داريد، به ميان مردم برود و بازتاب اجتماعى پيدا كند؟
ماشاالله شمس الواعظين: من فكر مى كنم با توجه به اينكه انجمن صنفى روزنامه نگاران ايران بزرگترين انجمن و بزرگترين اتحاديه صنفى روزنامه نگاران است كه متشكل از ۲۲۸۰ عضو روزنامه نگار است، بنابراين اين تصميم مجمع عمومى روزنامه نگاران ايران فكر مى كنم كه بازتاب گسترده اى در محافل داخلى خواهد داشت و در ميان روزنامه نگاران.
در نتيجه من معتقدم كه شايد اين نخستين بار باشد كه روزنامه نگاران در مورد پاسدارى و حراست از صنف خودشان دست به يك اقدام مشترك مى زنند. در نتيجه اين تستى خواهد بود براى خود روزنامه نگاران كه بتوانند تصميمات جمعى را به اجرا درآورند.
روز ۱۷ ماه مرداد، يعنى روز خبرنگار در ايران، يك روز مهمى در تاريخ انجمن صنفى روزنامه نگاران ايران تلقى خواهد شد.
صداى آلمان: آيا شما نيازى به همكارى با محافل بين المللى در زمينه فعاليتتان مى بينيد؟
ماشاالله شمس الواعظين: انتظارى كه ما از سازمانهاى مشابه سازمانهاى روزنامه نگارى ايران داريم اين است كه از استقلال حرفه اى و استقلال سياسى روزنامه نگاران ايران حمايت بكنند و در صورت تعرض آنها به مشكلات زيادى كه هم اكنون شاهد آن هستيم، واكنش مناسبى از خود نشان بدهند.
خانواده روزنامه نگاران در جهان خانواده واحدى است و مطبوعات در جهان ركن چهارم دموكراسى هستند. براى حراست از ركن چهارم دموكراسى همه روزنامه نگاران جهان من معتقدم كه بايد در زير يك سقف قرار بگيرند و از صنف و حرفه خودشان حمايت و پاسدارى كنند.